انواع روغن پایه
روغن پایه به‌عنوان مهم‌ترین جز روانکارها، بین ۷۰ تا ۹۰ درصد ترکیب آن‌ها را تشکیل می‌دهد و نقشی اساسی در کاهش اصطکاک، انتقال حرارت و محافظت از قطعات ایفا می‌کند. این ماده به‌طور کلی در سه دسته معدنی، سنتزی و طبیعی طبقه‌بندی می‌شود؛ روغن‌های معدنی که از پالایش نفت خام به‌دست می‌آیند، پرمصرف‌ترین نوع بوده و در دو گروه پارافینیک و نفتنیک عرضه می‌شوند. در مقابل، روغن‌های سنتزی با فرآیندهای شیمیایی تولید شده و به دلیل ساختار کنترل‌شده خود، شاخص گرانروی بالاتر، پایداری حرارتی بیشتر و عملکرد مطمئن‌تری در شرایط سخت دارند. همچنین، روغن‌های طبیعی که از منابع گیاهی یا حیوانی استخراج می‌شوند، بیشتر در صنایع خاص و کاربردهای ویژه به کار گرفته می‌شوند.
روغن پایه معدنی
روغن‌های معدنی از پالایش نفت خام به‌دست می‌آیند و در مقایسه با انواع سنتزی ارزان‌تر هستند. این روغن‌ها ناخالصی بیشتری دارند و خواصی مانند شاخص گرانروی و پایداری حرارتی آن‌ها محدودتر است.
طبقه‌بندی انواع روغن پایه‌ها
بر اساس استاندارد API، روغن‌های پایه به پنج گروه تقسیم می‌شوند:
- گروه I: دارای بیش از ۱۰٪ ترکیبات غیر اشباع و گوگرد بالا، شاخص گرانروی ۸۰ تا ۱۲۰.
- گروه II: میزان اشباع بیش از ۹۰٪، گوگرد کمتر از ۰.۰۳٪، شاخص گرانروی ۸۰ تا ۱۲۰.
- گروه III: همانند گروه II ولی با شاخص گرانروی بالاتر از ۱۲۰، تصفیه‌شده‌تر و با خواص بهتر.
- گروه IV: شامل پلی‌آلفااولفین‌ها (PAO) که کاملاً سنتزی هستند.
- گروه V: سایر روغن‌ها مانند استرها، سیلیکون و پلی‌آلکیلن گلایکول (PAG).
مقایسه ساختار مولکولی روغن‌های معدنی
ساختار مولکولی روغن‌های معدنی شامل ترکیبی از هیدروکربن‌های خطی (پارافینی) و حلقوی (نفتنی) است.
- روغن‌های پارافینیک دارای شاخص گرانروی بالاتر و مقاومت بیشتر در برابر اکسیداسیون هستند
- روغن‌های نفتنیک فاقد واکس بوده، نقطه ریزش پایین‌تری دارند و قابلیت حل‌کنندگی بالاتری دارند.
مقایسه روغن پایه معدنی
روغن‌های پارافینیک
- مقاومت اکسیداسیون بهتر
- شاخص گرانروی بالاتر
- فراریت کمتر و نقطه اشتعال بالاتر
- چگالی کمتر
روغن‌های نفتنیک
- نقطه ریزش پایین‌تر
- شاخص گرانروی پایین‌تر
- فراریت بیشتر و نقطه اشتعال پایین‌تر
- قابلیت حل‌کنندگی بهتر
مقایسه روغن پایه معدنی و سنتزی
روغن‌های معدنی از نفت خام تولید می‌شوند و دارای ترکیب مولکولی پیچیده‌تری هستند. در مقابل، روغن‌های سنتزی دارای ساختار یکنواخت و خلوص بالاتری هستند. این ویژگی‌ها باعث می‌شود روغن‌های سنتزی پایداری حرارتی، شاخص گرانروی و عملکرد بهتری در دماهای پایین داشته باشند.
مزایا و معایب روغن پایه سنتزی نسبت به معدنی
مزایا
- شاخص گرانروی بسیار بالا
- پایداری حرارتی و اکسیداسیون عالی
- عملکرد بهتر در دماهای بسیار پایین و بالا
معایب
- قیمت بالاتر
- قدرت حل‌کنندگی کمتر برای برخی افزودنی‌ها
- احتمال ناسازگاری با بعضی مواد پلیمری و لاستیکی
نتیجه‌گیری: انتخاب نوع روغن پایه به شرایط عملیاتی، نیازهای روانکاری، هزینه و ویژگی‌های مورد انتظار بستگی دارد. روغن‌های سنتزی در کاربردهای حساس و شرایط دمایی شدید، گزینه بهتری هستند، در حالی‌که روغن‌های معدنی همچنان به دلیل قیمت مناسب، در بسیاری از صنایع پرکاربرد هستند.
تهیه مشتقات هیدروکربنی و پلیمری از فروشگاه پلی بازار
در تهیه مشتقات هیدروکربنی و پلیمری و مواد اولیه آن‌ها، توجه به خلوص و اصالت کالا از اهمیت زیادی برخوردار است. فروشگاه پلی بازار با تکیه بر تجربه طولانی‌مدت در تولید مستربچ، افزودنی و کامپاند در بازار ایران، یکی از بهترین گزینه‌ها برای شماست و تجربه یک خرید امن اینترنتی را در اختیار شما قرار می‌دهد. برای اطلاع از محصولات این فروشگاه، کافیست به سایت پلی بازار مراجعه نموده و بعد از مطالعه کاتالوگ آن‌ها، نسبت به ثبت سفارش اقدام نمایید. همچنین با مراجعه به بخش مقالات این سایت می‌توانید به جدیدترین اطلاعات دنیای محصولات پلیمری و مشتقات هیدروکربنی دسترسی پیدا کرده و از جدیدترین متدهای آن مثل انواع روش روانکاری اطلاع یابید.
